|
Maandag 8 juni 2009 :
Voor alle zekerheid hadden we de wekker gezet, maar we zijn al wakker voordat dat onding zijn werk
kon doen. Rustig ontbijten en rond 7u50 vertrek naar Calais waar we ten
laatste om 8u50 moeten inchecken. We arriveren er ruim op tijd. Identiteitscontrole
en controle of we geen illegalen meevoeren in de badkamer of onder het bed. Even
later staan we geparkeerd op het garagedek tussen andere motorhomes en camionetten.
De gasfles hadden we toen al dichtgedraaid. Voorspoedige overtocht over een
kalme zee met nagenoeg geen deining. Anderhalf uur later vinden we onze camper
terug en kunnen we ontschepen in Dover. We boekten de overtocht H/T via
internet (P&O ferries) en betaalden € 81,26. http://www.poferries.nl/
Nu begint het avontuur echt, links rijden. O zo eenvoudig,
het is bijlange niet meer de eerste keer dat
we het kanaal oversteken en we hebben voorheen nooit problemen ondervonden.
Maar toch altijd attent blijven. Een grote meevaller is dat je na de
ontscheping onmiddellijk op een rijweg belandt met
gescheiden baanvakken, je kunt dus geen tegenliggers aanrijden.
Gewoon de verkeersstroom volgen en de eerste mijlen rustig rijden.
Via de A20, M20, M25, M3, A322, M4 en A4 rijden
we naar het graafschap Wiltshire. Hier bezoeken we de West Kennet Long Barrow
(een 5250 jaar oude begraafplaats met "kamers") en the white horse of Cherhill
(één van de talrijke afbeeldingen van paarden die hier in de kalkheuvels zijn
uitgehouwen, zie www.wiltshirewhitehorses.org.uk/)
Later in de namiddag komen we aan in het stadje Avebury, dat gekend is voor zijn
reusachtige steencirkel waar we omheen wandelen.
Daarna zoeken we een
geschikte camping. Vrij overnachten is in het Verenigd Koninkrijk immers
verboden, er zijn wel enkele privégronden waar je kunt overnachten zoals
sommige tankstations of privaat uitgebate parkings. Dik gezaaid liggen deze
echter niet en of ze gratis zijn is nog een andere vraag. We opteren voor
Stonehenge Touring Park in Orcheston / Shrewton. Voor één overnachting zonder
elektriciteit betalen we £ 12,50.
Het is een eenvoudige camping waar alles voorhanden is en het sanitair blok is OK.
Coördinaten : N 51°12´28.65" & W1°54´56.97".
Dinsdag 9 juni 2009 :
Na een rustige nacht rijden we naar het prehistorisch stenen monument bij
uitstek, juist naar Stonehenge. Wat een monument !
Het is tegelijkertijd machtig en ontroerend, alhoewel we wel beseffen dat niet
iedereen daar zo over denkt. Het is nauwelijks te begrijpen hoe onze verre
voorouders er zo´n 5000 jaar geleden in
geslaagd zijn om deze constructie op te bouwen.
.jpg)
Daar waar we gisteren in
Avebury een veel grotere steencirkel zagen, zien we vandaag een veel mooiere.
In Avebury zijn het gewoon een massa ruwe stenen die in een grote cirkel werden
rechtgezet, maar hier werden de stenen bewerkt, ze werden rechtgehouwen en met
pen- en gatverbindingen op elkaar geplaatst. Indrukwekkend.
Het is er niet bepaald warm want de wind blaast ongenadig over de vlakte, toch nemen we er
ruim onze tijd voor en we luisteren naar elk woord dat de Nederlandstalige
audiogids ons te vertellen heeft. Stonehenge World Heritage Site wordt nu
beheerd door "English Heritage", voor toegang tot de site betalen we
£ 13,20. In het Verenigd Koninkrijk durven ze serieus doorrekenen.
www.english-heritage.org.uk
We rijden verder naar Dunster voor een bezoek aan het stadje en het kasteel.
Dunster Castle wordt
beheerd door die andere Britse vereniging die instaat voor de instandhouding en
openstelling van het erfgoed, "The National Trust".
Hier weten ze ook wat entree vragen betekent. We betalen £ 17,20.
www.nationaltrust.org.uk/
|
Bij zowel English Heritage als bij The National Trust kun je je ook voor 1 of 2
weken overseas member maken, maar dat wordt pas voordelig als je elke dag één
van hun sites bezoekt. Dunster Castle ligt op de rand van het Exmoor National
Park en biedt een prachtig uitzicht op the Bristol Channel. Het is een mooi
kasteel en heeft een mooie tuin waarin we de eerste palmbomen van onze reis
zien.
Op het bovenste tuinterras komen we een grijze eekhoorn tegen die niet
mensenschuw is. Hij laat zich gewillig fotograferen.
|
.jpg)
|
We slenteren nog even door het mooie stadje Dunster met zijn oude overdekte
garenmarkt en rijden dan verder naar Winsford waar we op de Halse Farm Touring Park
een staanplaats voor de nacht vinden. We betalen £ 13,00 aan de boer die
van een stuk van zijn erf camping heeft gemaakt.
Het doet ons erg denken aan France Passion maar dan in het groot.
GPS : N 51°05´54.00" & W 3°34´53.86". We hebben een mooi
uitzicht op de tegenoverliggende heuvel met her en der een boom. De schapen
grazen er in het rond. Er zijn slechts 6 pitches ingenomen terwijl er zeker
plaats is voor 60 bezoekers. Het is hier dan ook zeer rustig slapen.
|
Woensdag 10 juni 2009 :
Vanop de camping kun je
cirkelvormige wandelingen maken die je doorheen Exmoor National Park leiden.
Je kunt deze wandelingen met routebeschrijving huren bij de boer(-in), je
betaalt daarvoor dan £ 1,00. Helaas begint de dag met lichte regenval. We
wilden graag naar the Tarr Steps wandelen maar de miezel deed ons beslissen er
naartoe te rijden. The Tarr Steps is een oude voetgangersbrug van grote ruwe steenblokken
in en over de rivier Barle. Vanaf de Pay and display-parking gaan we er eens
naar kijken, het was toen al opgehouden met miezelen. Het is nog zo´n 500
meter bergaf.
.jpg)
|
We wandelen eens heen en terug over de brug. Het is er rustig
en hebben de plaats voor ons alleen tot er plots meer en meer mensen
verschijnen.
We zetten ons op een bank en krijgen het gezelschap van een vink
die wil meeëten van onze boterham. Wanneer de kruimels elkaar niet snel genoeg
opvolgen gooit hij er snel enkele suskewieten tegenaan.
grote foto´s klik rechts
|
|
Vanaf de parking staan
er wegwijzers voor een scenic footpath dat we willen volgen, maar eenmaal goed
en wel vertrokken staan er geen meer. Toch blijven we nog zo´n halfuur
wandelen langs de oever van de Barle. Dan wordt het stilaan tijd om terug te
keren. Wandelaars die hetzelfde pad volgen (en een landkaart bijhebben) vertellen
ons om de rivier over te steken via de iets verderop gelegen brug. Zo wandelen
we langs de andere oever terug, we moeten wel nog een tweede brugje over van
een klein zijriviertje. Mooi wandelingetje langs een zachtjes kabbelende
rivier, wat is dat toch heerlijk. De onweersdreiging was ondertussen volledig
verdwenen. We rijden dwars door het Exmoor National Park (vanaf half juli –
augustus staat de heide in bloei en vormt een prachtig paars bloementapijt,
daarvoor zijn wij in juni nog te vroeg) naar de parking Hillsford Bridge langs
de B3223. Voor het vertrek hadden we daarvan via Google Earth de coördinaten
opgezocht N 51°12´52.75´´ & W 3°48´20.38´´. Hier staan we ideaal
geparkeerd voor het vervolg van de dag. We maken de wandeling Lynmouth and
Watersmeet uit de pathfinder guide "Exmoor and the Quantocks". Je vindt deze
route ook op http://www.devon.gov.uk/
Door hier te parkeren veranderen we alleen de voorgestelde vertrekplaats, de
wandeling blijft dezelfde. We trekken onze wandelschoenen aan en na een dik
uur bereiken we Lynmouth waar de rivier East Lyn in zee uitmondt. Het stadje ligt
ingesloten in een diep bebost dal. Het pad gaat soms steil omhoog en soms
steil omlaag. De zon is ondertussen doorgebroken en het is erg warm geworden.
In Lynmouth kuieren we wat rond en nemen dan de cliff railway naar het 130
meter hoger gelegen Victoriaans dorp Lynton. Hier kijken we ook wat in het rond
en gaan dan cream tea drinken. Lekker, thee en scones met clotted cream en jam.
Een caloriebom !
.jpg)
Met de kabellift terug naar Lynmouth voor het vervolg van de
wandeling. We stappen nu stroomopwaarts
.jpg)
langs de East Lyn en de Hoaroak tot Watersmeet, vandaar gaat het terug naar
Hillsford Bridge waar onze camper staat.
In 1952 veroorzaakte hevige regenval op de hogergelegen Moors een
dramatische overstroming in Lynmouth, er vielen tientallen doden en alle
bruggen werden weggespoeld. Nu vormen beide rivieren een paradijselijk kader
waar het heerlijk wandelen is.
We zien er honderden vogels, we horen er nog
meer. In het water zou er wilde zalm en forel zitten maar die laten zich niet zien,
ook de vissers hebben blijkbaar nog niets gevangen.
De dag is al ver
gevorderd en we rijden naar de camping Channel View die hier vlakbij ligt.
Coördinaten : N 51°13´04.27" & W 3°49´45.63".
Donderdag 11 juni 2009 :
Vandaag gaan we naar
Clovelly, eerst lozen we nog ons afvalwater en het chemisch toilet. We betalen
ook £ 10,00 voor de overnachting. Gisterenavond had de campinguitbater geen
zin meer om ons geld te ontvangen. Op weg naar Clovelly zien we een tankstation
met een Sparwinkel. We doen er enkele inkopen en vullen we de dieseltank. De
diesel kost hier £ 1,049 / liter dat is 2 pence duurder dan benzine.
.jpg)
We bereiken Clovelly,
een charmant vissersdorpje dat alweer in de diepte ligt. Het landschap in
Devon en Cornwall is enorm heuvelachtig met diep ingesneden steile dalen.
http://www.clovelly.co.uk
We moeten door het visitors center en betalen £ 11,50 ingang. Het dorpje is alleen
te voet (of per 4x4 tegen betaling) bereikbaar. Vroeger werd alles aan- en
afgevoerd met sledes en ezels. De sledes worden nog steeds gebruikt maar de
ezels staan er alleen nog als levende versiering. We dalen voorzichtig af over
de in keien geplaveide straatjes. Het is bijzonder steil, gelukkig is het
droog. Beneden komen we uit op de pier en zien er, vermits het laag tij is,
bootjes die op het droge liggen. Ze liggen te zonnebaden op het strand. 100
Jaar geleden was het hier hard labeur om te overleven met wat de visvangst opleverde,
vandaag wemelt het er van de toeristen. Maar het dient gezegd, het is hier
zeer pittoresk. We pauzeren nog even in een tearoom en eten chicken and leek
pie, best lekker die Britse snacks. Wanneer we terug "boven" geraken maken we
nog een wandelingetje langs de "Hobby Drive". Een halfuurtje over vlak parcours
langs de bosrand tot we aan een uitzichtpunt komen vanwaar we een mooi zicht
krijgen op de pier en haven van Clovelly, daarna nog een halfuurtje terug.
Wanneer we terug aan het visitors center komen is dat al gesloten, bezoekers
kunnen er nu gewoon omheen gaan en een gratis bezoek afleggen. Wellicht is het
mooie Fishermans museum dat we bezochten dan wel gesloten. Op de overvloeiparking
waar wij met de camper staan zijn we het allerlaatste voertuig, vrij
overnachten is hier misschien te proberen (maar niet toegelaten).
.jpg)
|
.jpg)
|
.jpg)
|
We rijden verder naar Tintagel via Boscastle.
In augustus 2004 was er in Boscastle een
verschrikkelijke overstroming. Net zoals Lynmouth ligt Boscastle in een diep
dal waar al het water van de Moors langskomt. Hevige regenval maakte van het
smalle riviertje een kolkende stroom.
De beelden van toen komen ons zo voor de geest.
We stoppen er niet. Maar het zou wel een mooi stadje zijn.
In Tintagel vinden we nog een plaatsje op het buitenveld van camping Trewethett
Farm die aangesloten is bij de Britse caravan club. De camping is perfect in
orde en luxueuzer dan wat we tot nu toe gewoon waren. Voor het eerst staan we ook
op een volledig vlakke ondergrond. Het wordt meteen de duurste camping van de
ganse reis, we betalen £ 20,00 voor een overnachting zonder stroom. Coördinaten
: N 50°40´25.62´´ & W 4°43´33.58´´. Het uitzicht is fenomenaal en we
genieten nog van de zonsondergang in zee, het was alweer een prachtige dag.
|
|
Vrijdag 12 juni 2009 :
Na een verkwikkende
nachtrust en heerlijk ontbijt vertrekken we naar Tintagel. We parkeren op de
grote parking tegenover "the old post office". Aan de pay & display
parkeerautomaat betalen we £ 2,00. Daarvoor mogen we hier 4 uur blijven staan.
Deze parking wordt privaat uitgebaat en je kunt hier wellicht overnachten, je
moet dan wel een nachtticket kopen.
 De zon begint ongenadig
te schijnen en we zorgen dat we niet te warm gekleed zijn. We wandelen naar de
ruïne van Tintagel Castle, volgens overlevering is dit de geboorteplaats van
King Arthur.
http://www.english-heritage.org.uk
De site wordt beheerd door de eerder genoemde English Heritage en de toegang
bedraagt £ 9,80. Het kasteel werd deels op het vasteland en deels op een
schiereiland gebouwd. Een nauwe brug verbindt beiden delen. In de loop der
jaren is er een gedeelte van het kasteel in zee gestort. Het grenst dan ook
aan waanzin om hier te willen bouwen. Om de ruïne volledig te bezoeken moeten
we honderden trappen op en af. We moeten af en toe halt houden om even op adem
te komen. Vanaf het hoogste punt krijg je een prachtig uitzicht op de zee en de
omliggende kustlijn. Het zeewater is er glashelder.
Na de ruïne bezoeken we
ook het kleine strand waar we een doorgang opmerken in de rots van het
schiereiland. Dit is een natuurlijke tunnel die onder het schiereiland loopt.
Het tocht er verschrikkelijk. We rapen er een kei op voor onze verzameling
"keien uit plaatsen waar we ooit geweest zijn".
We keren terug naar het
stadje en kopen er in een ambachtelijke bakkerij/winkel een versgemaakte
traditional Cornish pastie. Dit is een bladerdeeggebak om U tegen te zeggen.
De vulling bestaat uit aardappelen, uien en rundgehakt. Het wordt warm gegeten
en het smaakt ons.
|
.jpg)
|
.jpg)
|
.jpg)
We hebben nog wat tijd
tegoed van de parkeerautomaat en bezoeken nog het Tintagel Old Post Office dat
onder het beheer valt van de eerder genoemde National Trust (£ 6,00).
http://www.nationaltrust.org.uk
Dit is een ca 600 jaren oud gebouwtje in traditionele Cornishe bouwstijl en één
van de weinige cottages die uit deze periode nog resteren. Het werd
opgetrokken in leisteen en het deed gedurende een korte periode dienst als
postgebouw. Vandaar de naam.
We rijden verder naar Port Isaac. Een stemmig havenstadje dat beschut in een baai ligt.
We zijn er net op tijd om een bootje te zien toekomen en om te zien hoe de vissers hun
vangst aan wal brengen. Hier wordt vooral op kreeft gevist maar vandaag hadden
ze duidelijk niet veel gevangen. We genieten nog wat van de charme van het
haventje en rijden dan verder naar Padstow. Daar komen we rond 18.30 uur aan
bij Dennis Cove Camping waar we op de laatste vrije pitch mogen staan. We
betalen £ 15,50 voor één nacht, zonder elektriciteit. Douchen is niet
inbegrepen, daarvoor met je een jeton kopen die £ 0,50 kost. Coördinaten : N
50°31´55.77" & W 4°56´12.46".
Het wordt tijd om een
volgend doel van onze reis te openbaren. We gaan de culinaire toer op, jawel
in Engeland! Wie daarvoor geen interesse heeft, kan dit stuk van het verslag overslaan.
.jpg)
We komen speciaal naar Padstow omdat hier één van de beste visrestaurants van
Engeland gevestigd is : The Seafood Restaurant.
Het verlangen is gedurende vele jaren gegroeid om hier
eens te komen tafelen. Sedert de opening in 1975 heeft het een internationale
reputatie opgebouwd voor vernieuwend koken met enkel dagverse producten, vooral
vis, schaal- en schelpdieren. Het ligt dan ook tegenover de kade waar de
vissersboten hun vangst aan wal brengen. De stichter van dienst is de immer
sympathieke Rick Stein. Wellicht hebt u hem al eens bezig gezien op TV. Zijn
programma´s worden ook op de Belgische TV vertoond. Vroeger was hij steevast
vergezeld van zijn hondje Chalky dat helaas in 2007 overleden is. Chalky heeft
nu een standbeeld(je) voor het Seafood Restaurant. Rick Stein is sedert vele jaren
de pleitbezorger voor een eenvoudige en eerlijke keuken. Gewoon lekker eten
zonder veel poespas en zonder chic gedoe.
http://www.rickstein.com
.jpg)
De camping ligt op ca.
1 km van het restaurant dus wandelen we er op ons gemak naartoe. We vragen een
tafel voor 2 personen maar die was niet meer beschikbaar. Het restaurant is
maanden op voorhand volgeboekt, er is nochtans plaats voor naar schatting 150
personen. Omdat Rick de mensen die zomaar langskomen niet wil ontgoochelen
zijn er nog 16 plaatsen aan de bar die niet gereserveerd kunnen worden. Wij
konden er rustig plaatsnemen.
We bekijken de
dagelijks wisselende menukaart en bestellen als voorgerecht Sint-Jacobsvruchten
en als hoofdgerecht zeebaars en zeeduivel. Een waar festijn volgt wanneer we
deze spijzen krijgen voorgeschoteld. We bestellen ook nog tarte tatin en
koffie. De rekening achteraf bedraagt £ 128,70, dit is een zeer faire prijs.
Bij de maaltijd dronken we ook nog een fles Semillon/Sauvignon en een fles
water. Ooit komen we hier nog eens terug !
Na afloop kuieren we
nog wat rond in het haventje en in het stadje. Het is vrijdagavond en lekker
weer. De terrasjes stralen een warme gezelligheid uit en de mensen lijken
allemaal welgemutst te zijn. Het wordt langzamerhand donker, dus keren we terug
naar de camping.
Zaterdag 13 juni 2009 :
Deze ochtend wandelen we terug naar Padstow om inkopen doen in de verschillende
winkels van Rick Stein.
We gaan eerst naar zijn bakkerij-patisserie. In België vinden we
dergelijke winkels overal, maar in het VK zijn ze niet alledaags. We kopen er
2 verse broden van de warme bakker, 2 stukken taart, 2 fruitscones en een
belegd broodje met cornish crab. Dit broodje krab blijkt het allerbeste
broodje krab te zijn dat we ooit zouden eten! Helaas waren we al uit Padstow
vertrokken toen we het opaten, zoniet hadden we er zeker nog eentje gekocht.
We gaan ook nog naar zijn delicatessenzaak waar we wat Engelse kazen kopen.
Dan keren we terug naar de camping. Onze lofzang kan wat overdreven lijken
maar zoals eerder gesteld kun je dit stuk van het verslag overslaan.
Gewoon voor de
volledigheid vermelden dat Rick Stein verder nog een fish and chips restaurant
heeft waar ´s ochtends ook ontbijt wordt geserveerd. Verder baat hij ook nog
een bistro en een pub uit. Hij zorgt dus voor heel wat werkgelegenheid in
Padstow (en trekt ook nog eens toeristen aan). Hij heeft er ook een kookschool
gesticht. Genoeg nu over onze Rick.
We rijden door richting
St Agnes Head tot we in Winnards Perch een bord zien "Cornish birds of prey
centre & animal park". We beslissen om er eens een kijkje te gaan nemen
(£ 13,00).
Het wordt een aangename verpozing. Een ruime collectie van meestal
geadopteerde roofvogels allerhande. We krijgen ook een vliegshow met enkele vogels
te zien.
|
.jpg)
|
|
.jpg)
Na dit intermezzo wordt
het programma bijgestuurd en beslissen we om naar Trelissick gardens (National
Trust, £ 14,00) te rijden.
http://www.nationaltrust.org.uk
We maken er een flinke wandeling in de uitgestrekte tuin. Wanneer we onze
fruitscones opeten krijgen we er direct het gezelschap van een roodborstje. We
krijgen meer vogels te zien op deze reis dan we ooit hadden vermoed.
We rijden verder naar
St Agnes maar het is te laat om nog St Agnes Head te gaan bekijken. We zoeken
meteen de camping Beacon Cottage Farm op.
Coördinaten : N 50°18´22.53" & W 5°13´35.00°.
Deze camping heeft een
prachtige ligging met zicht op de Keltische Zee/Atlantische Oceaan. We betalen
£ 15,00 voor één nacht zonder elektriciteit.
|
|
|
klik op foto´s met dit
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Wij hebben vooral oog voor de
oceaan. Bij de coastguard lookout zien we haaienvinnen in het water. Ze
bewegen langzaam voorwaarts en verdwijnen af en toe onder het wateroppervlak.
Met de verrekijker zien we het nog beter. Het is een basking shark die hier vlak
onder het wateroppervlak komt zonnebaden. Ze kunnen tot 9 meter lang worden en
voeden zich met plankton, daarvoor zwemmen ze met wijdopengesperde bek. We
genieten een tijdje van dit natuurschoon en wandelen dan verder. Wanneer we een
half uurtje later nog eens halt houden en op een rotsblok gaan zitten om onze
picknick op te eten, zien we er weer één zwemmen. In de diepte tussen de
kliffen zien we ook een verroest scheepswrak liggen..jpg)
De zeebodem is hier dichtbezaaid met wrakken. We bereiken Land´s End.
We zijn een week weg van huis en bereiken het verste punt van onze reis.
Vanaf nu moeten we noodgedwongen terugkeren.
Eerst terug naar de motorhome via het fiets- en wandelpad dat iets landinwaarts ligt.
deze eind negentiende eeuw omschreven werden als één van de mooiste van Cornwall.
De tuinen werden door de nazaten steeds verder uitgebouwd, tot WO I in 1914
daar een einde aan stelde. De eigenaar verliet het landgoed en de 22
tuinmannen trokken naar het front. Daarvan overleefden er slechts 6 de
oorlogsgruwel. Tal van de gesneuvelde tuiniers rusten nu op Vlaamse en
Noordfranse oorlogskerkhoven. Na de oorlog was ook de eigenaar te berooid geworden
om de tuinen verder te onderhouden, ze geraakten in verval. Begin van de jaren
1990 werden de totaal door braamstruiken, klimop en bomen overwoekerde tuinen
in ere hersteld. Gebouwen en serres werden herbouwd, een langzame maar
grondige restauratie leverde een adembenemend mooie tuin op. We spenderen hier
de ganse dag..jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Donderdag 18 juni 2009 :
Vanavond worden we terug thuis verwacht.
We rijden naar Dover en bezoeken er het iets verderop
gelegen Walmer Castle.
